هر کاربر اینترنتی برای خود یک لیست ثابت از چند وبسایت دارد که بهطور روزانه برای مرور مطالب جدید، چندین بار به آنها سر میزند. در این بین، برخی از کاربران با بهرهگیری از فید وبسایتها خود را از سر زدنهای مکرر رها میکنند و با سپردن لینک فید هر سایت، به یک نرمافزار یا اپلیکیشن مدیریت فید، بهطور خودکار از پستهای جدید سایتهای مورد نظرشان باخبر میشوند.
اپلیکیشنهای مختلفی برای مدیریت فیدها در اندروید ساخته و منتشر شدهاند که از آن جمله میتوان به Feedly اشاره کرد. اما این اپلیکیشنها دارای نقصهایی نیز هستند که استفاده از آنها را چندان دلچسب نمیکند. برای مثال شما باید لینک RSS سایتهای مورد نظرتان را بهصورت دستی به این برنامهها وارد کنید و به این ترتیب اگر روزی رام گوشی خود را عوض کنید یا اپ مورد نظر را پاک و دوباره نصب کنید، مجبور به شروع دوباره و وارد کردن مجدد لینک فید سایتها هستید که امری وقتگیر خواهد بود. ضمن اینکه این اپلیکیشنها، بعضی از RSS-ها را نیز نمیشناسند و محیط اکثر آنها به دلیل وجود تبلیغات و ... به مذاق خیلی از کاربران خوش نمیآید.
امروز اما در زومیت به شما آموزش خواهیم داد تا چگونه بدون دانش برنامهنویسی یک اپلیکیشن فیدخوان با ظاهر شیک و حرفهای و مطابق میل خود بسازید و با وارد کردن تمام سایتهای مورد علاقهی خود در آن، اپلیکیشن مخصوص خود را همیشه و همهجا در اختیار داشته باشید.
اگر صاحب یک سایت یا وبلاگ هستید، میتوانید با کمک این آموزش یک اپلیکیشن فیدخوان اختصاصی برای سایت خود بسازید و آن را با کاربرانتان به اشتراک بگذارید.
ابتدا به سایت www.appyet.com مراجعه کنید و با کلیک روی SingUp، مراحل ثبت نام را انجام دهید. بعد از ثبت نام و وارد شدن به حساب کاربری، روی گزینهی Create App (تصویر زیر) کلیک کنید تا پروسه ساخت برنامه آغاز شود:
سپس با صفحهای مانند عکس زیر روبهرو خواهید شد که در آن باید نام اپلیکیشن خود و Package Name آن را مشخص کنید. مورد دوم بهصورت خودکار مشخص خواهد شد، به این صورت که با وارد کردن نام برنامه، پکیج نیم آن نیز خودکار پر میشود. مورد سوم را روی Blank Template قرار دهید و گزینهی Create App را کلیک کنید:
در صفحهی بعد ( تب General) باید اطلاعات تکمیلی برنامهی خود را وارد کنید. بخش اول به نام برنامه و بخش دوم به نسخهی اپلیکیشن شما مربوط است که میتوانید در صورت نیاز آن را تغییر دهید. در بخش بعد باید آیکون نرمافزار خود را انتخاب کنید. به این منظور روی Change Icon کلیک کنید و بعد از ظاهر شدن گزینهی Browse، روی آن کلیک و آیکون مورد نظرتان را انتخاب کنید. سایز آیکون برنامه باید ۱۹۲ در ۱۹۲ باشد. همین مراحل را برای آیکون نوتیفیکیشن و بنر داخلی برنامه نیز میتوانید انجام دهید. گزینهی Content Rating را روی Everyone قرار دهید و روی Save Change کلیک کنید:
کار ساخت اپلیکیشن تمام است. حال باید به سراغ اضافه کردن فیدهای مورد نظر بروید.
بعد از آنکه در مرحلهی قبل روی Save Change کلیک کردید، به تب دوم در بالا (Modules) وارد شوید. در این قسمت با چند ماژول پیشفرض که در برنامه تعبیه شده است روبهرو میشوید. ماژولهایی همچون مطالب ۲۴ ساعت اخیر، خواندهنشدهها، تنظیمات، انتخاب پوسته، بهروزرسانی و ... از امکاناتی هستند که بهطور پیشفرض برای شما تعیین شدهاند و ما نیز پیشنهاد میکنیم که آنها را حذف نکنید. عملیات اضافه کردن فیدها به اپلیکیشن در همین صفحه انجام میشود. کافی است روی گزینه Feed/RSS که در تصویر زیر مشخص شده است، کلیک کنید تا وارد صفحه اضافه کردن فید شوید (به ازای هر یک سایت، باید این کار را تکرار کنید):
حال به صفحهی ساخت فید برای یک سایت وارد میشویم. در اینجا نیز باید مانند نام برنامه، ابتدا نام فید را مشخص و ذخیره کنید تا وارد جزئیات آن شوید؛ مانند عکس زیر:
حال وارد جزئیات فید میشوید. در این قسمت همانطور که در تصویر زیر قابل مشاهده است، تنظیمات مختلفی برای فید ارائه شده که به اکثر آنها نیازی نخواهید داشت. موارد مورد نیاز در تصویر ترجمه شدهاند و میتوانید با توجه به آنها، تنظیمات فید خود را انجام دهید.
کادر اول مربوط به لینک RSS سایت مورد نظر است. برای مثال آدرس فید سایت زومیتhttp://www.zoomit.ir/feed است. در کادر دوم، تعداد حداکثر مطالبی را که برای یک سایت در اپ نگهداری میشود، مشخص کنید. برای مثال اگر این عدد را روی ۱۰۰ بگذارید، در صورتی که صد و یکمین مطلب در اپ بارگذاری شود، قدیمیترین مطلب حذف و مطلب جدید جایگزین آن میشود.
نکتهای که بسیار مهم است و حتما باید آن را رعایت کنید انتخاب گزینهی TEXT RTL است. این گزینه برای زبانهای راستچین مانند فارسی به کار میرود و در صورتی که سایت شما فارسیزبان است، حتما باید این گزینه را تیک بزنید تا مطالب و منوی برنامهها راستچین باشد و مانند زبان انگلیسی از چپ شروع نشود.
نیازی به تغییر بقیهی گزینهها نیست. حال روی Save Changes کلیک کنید. مشاهده میکنید که فید شما با موفقیت ثبت شده است. حال برای شخصیسازی بیشتر فید، به تب General در بالای صفحه بروید تا آیکون فید و نحوه نمایش مطالب آن را مشخص کنید.
بعد از انتخاب آیکون، حالت نمایش پیشفرض فیدها را با توجه به عکس زیر انتخاب کنید:
کار ثبت فید به اتمام رسید. با کلیک روی گزینه Back To Modules به صفحه اصلی برگردید.
کار برنامه تقریبا تمام است. کافی است بخش تنظیمات را نیز به انجام برسانید تا نوبت به دریافت فایل APK برسد. بعد از برگشت به صفحه ماژولها، وارد تب Setting شوید و همانطور که در تصویر زیر مشخص شده است، تنظیمات مورد نظرتان را انجام دهید.
تمام گزینهها و کارکرد هرکدام روی عکس زیر مشخص شده است و نیازی به توضیح اضافه نیست. تنها موردی که باید به آن توجه کنید، بازه زمانی بروزرسانی مطالب است. اگر مطالب سایت مورد نظر برایتان بااهمیت است، آن را روی ۱۰ دقیقه (یا حتی کمتر) تنظیم کنید تا هر ده دقیقه یکبار فید شما بررسی شود و در صورت انتشار پست جدید از آن باخبر شوید. در غیر این صورت بهترین زمان، بروزرسانی در هر یک ساعت است.
تنظیمات برنامه به انجام رسید. حالا نوبت به دریافت فایل Apk برنامه است. برای این امر در تبهای بالا وارد تب Build شوید.
بعد از ورود به تب Build روی گزینهی Sumbit To Build کلیک کنید. حالا منتظر بمانید تا ایمیل موفقیتآمیز بودن ساخت اپلیکیشن برایتان ارسال شود. در تستی که انجام دادیم، در کمتر از یک دقیقه برنامهی ما ساخته شد. بعد از دریافت ایمیل، مجدد به همین تب Build برگردید تا این بار گزینه ۲ در عکس زیر را مشاهده کنید. روی آن کلیک کنید تا برنامه شما دانلود شود.
کار تمام است و حالا میتوانید به نصب یا اشتراکگذاری اپلیکیشن اختصاصی خود بپردازید.
در طول تهیهی این آموزش، یک پروژه نمونه از فید سایت زومیت تهیه کردیم که اسکرینشاتهای آن در بالا قابل مشاهده است. از لینک زیر میتوانید این اپلیکیشن را دانلود کنید تا هم با کیفیت و کارایی اپلیکیشنهای ساختهشده با AppYet آشنا شوید و هم در صورت تمایل، با استفاده از این اپ به مرور مطالب سایت زومیت بپردازید و بهطور خودکار از مطالب جدید ما باخبر شوید. لازم به ذکر است همانطور که گفته شد، این اپ یک فیدخوان ساده است و مانند RSS تنها حکم اطلاعدهنده را دارد (تیتر، عکس، مقدمه) و برای خواندن مطلب کامل، باید با لمس لینک وارد سایت شوید.
یکی از ناامیدکنندهترین اتفاقات در حوزهی نرمافزار، قطع امکان همگامسازی میان نرمافزار تقویم گوگل (Google Calendar) و تقویم اوتلوک مایکروسافت (Microsoft Outlook) بود. بسیاری از کاربران نیازمند انجام همگامسازی اطلاعات دو نرمافزار یادشده هستند.
طی سالهای گذشته شرکت گوگل و مایکروسافت با رویکردهایی متفاوت، قصد ارائهی قابلیت همگامسازی تقویمها برای کاربردها و زبانهای متفاوت داشتهاند. ابتدا مایکروسافت تصمیم به استفاده نکردن از استاندارد همگامسازی تقویم اختصاصی CalDAV در نرمافزار اوتلوک یا دیگر نرمافزارهای موجود در سیستم عامل ویندوز گرفت. در قدم بعدی شرکت گوگل هم بهجای بهرهمندی از مجوزهای Exchange ActiveSync، تصمیم به استفاده از راهکارهای دیگری در این زمینه گرفت تا به حضور ردموندیها نیازی نباشد.
برای اینکه بتوان دوباره با استفاده از گوگل کلندر از خدمات تقویم و ایمیل شرکت مایکروسافت بهره برد، دو راهکار استفاده از نرمافزارهای همگامساز جانبی و مراجعه به سایر خدمات ارائهدهندهی تقویم پیشنهاد میشود. همراه زومیت باشید تا ابزارهایی را در این زمینه معرفی کنیم و نحوهی همگامسازی را شرح دهیم.
گوگل در ماههای پایانی سال ۲۰۱۲، سیستم سینککننده EAS را معرفی کرد و در نهایت مایکروسافت تسلیم شد و تصمیم گرفت در بهروزرسانی جدید ویندوزفون به تقویم گوگل و سینک مخاطبان اجازه بدهد تا به روشی که گوگل پشتیبانی میکند (CalDAV و CardDAV) سینک انجام شود. اما مشکل کجا است و چرا هماکنون این همگامسازی انجام نمیشود؟
بدون تردید هر کدام از دو نرمافزار اوتلوک کلندر و گوگل کلندر، بهتنهایی یک ابزار مدیریت پروژهی هوشمند و کاملی است. بنابراین نباید در مورد قابلیتهای هر کدام تردید کرد. اما چرا باید نرمافزارهای مایکروسافت اوتلوک و گوگل کلندر را همگامسازی کنیم؟ استفاده از دو تقویم مختلف میتواند سبب هدر رفتن زمان شود. با این حال موقعیتهایی وجود دارد که استفادهی همزمان از دو تقویم مجزا، فوقالعاده ضروری است. موارد ذیل نمونهای از موقعیتهای خاص هستند.
با استفاده از ابزارهای ذیل میتوان اوتلوک و تقویم آن را سازماندهی کرد و بهرهوری کاری را با ادغام دادههای آن با تقویم گوگل افزایش داد.
نرمافزار رایگان و پولی Calendar Sync با نسخهی ۳.۹.۳ امکان همگامسازی یکطرفه را با هر دو نرمافزار اوتلوک و گوگل کلندر فراهم میکند. محدودیت همگامسازی یکطرفه در نسخهی پولی نرمافزار یادشده حذف میشود. بهعلاوه، در نسخهی رایگان کاربران برای همگامسازی قرارهای ملاقات و رویدادها با محدودیت ۳۰ روزه مواجه خواهند بود.
نسخهی کامل نرمافزار با قیمت ۹.۹۹ دلار، امکان همگامسازی دوطرفهی تمامی رویدادها و استفاده از محدودهی تاریخی سفارشی را برای کاربران فراهم میکند. آزادی عمل برای استفاده از چندین نرمافزار تقویم و داشتن پروفایلهای متعدد، از ویژگیهای کاربردی نسخهی کامل (Pro) نرمافزار کلندر سینک است. هر دو نسخهی پولی و رایگان نرمافزار یادشده بهصورت پرتابل قابل دسترس هستند. در ادامه میتوانید ویژگیهای کلیدی ابزار کلندر سینک رایگان را مشاهده کنید.
نرمافزار رایگان Outlook Google Calendar Sync با نسخهی ۲.۵.۰ بتا، کاملا رایگان است و از همگامسازی دوطرفه پشتیبانی میکند که این ویژگی، اولین نرمافزار موجود در این فهرست را با چالش روبهرو میکند. کاربران میتوانند این نرمافزار را در دو نسخهی نصبی و پرتابل دانلود کنند. ابزار همگامسازی Outlook Google Calendar Sync با نسخههای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ نرمافزار اوتلوک سازگار است و حتی از نسخهی ۶۴ بیتی آنهم پشتیبانی میکند. کاربران میتوانند تمامی گزینهها و ویژگیهای مربوط به یک رویداد خاص را از یک تقویم به نرمافزار تقویم دیگر منتقل کنند. بهعلاوه، رویدادها میتوانند با یک موارد متناظر موجود در تقویم دیگر ادغام شوند و قبل از اینکه ابزار یادشده اقدام به حذف رویدادهای تکراری کند، بلافاصله کاربر با یک پیام فرعی آگاه خواهد شد.
ابزار همگامسازی تقویم یکی از برترین پیشنهادها برای کارشناسان مسائل خصوصی است. رویدادها میتوانند بهعنوان خصوصی علامتگذاری شوند. حتی در صورتی که کاربران نگرانی امنیتی داشته باشند، کلمات موجود در عنوان هم میتوانند پنهان شوند. کاربران همچنین میتوانند از طریق پروکسی وب از آن استفاده کنند. ویژگیهای کلیدی نرمافزار Outlook Google Calendar Sync به شرح ذیل هستند:
نسخهی ۱.۴.۰ نرمافزار رایگان + Calendar Sync هم از همگامسازی دوطرفهی ورودیها از اوتلوک به گوگل کلندر و برعکس پشتیبانی میکند. طبق توضیحات توسعهدهنده، نرمافزار یادشده هنوز هم در حال توسعه و بهینهسازی بوده و ویژگیهای پیشرفتهی بیشتری به آن افزوده خواهد شد. این نرمافزار از اوتلوک ۲۰۰۷، ۲۰۱۰، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۶ بهطور کامل پشتیبانی میکند. در ادامه میتوانید ویژگیهای کلیدی نرمافزار کلندر سینک پلاس را مشاهده کنید.
gSyncit در اصل یک نرمافزار پولی و محدود با قیمت ۱۹.۹۹ دلار است که اوتلوک مایکروسافت را با مجموعهای از نرمافزارهای سودمندی مانند تودلِدو، واندِرلیست، اِوِرنوت، دراپباکس و سیمپلنوت همگامسازی میکند. کاربران میتوانند با استفاده از این نرمافزار، اقدام به همگامسازی تقویم حساب کاربری گوگل، مخاطبها، وظایف و یادداشتهای مربوط به آن بکنند.
نسخهی آزمایشی نرمافزار جیسینکیت به همگامسازی با یکی از تقویمهای گوگل و اوتلوک محدود شده است. همچنین کاربران فقط قادر به همگامسازی ۵۰ ورودی هستند و نمیتوانند هیچ کدام از مخاطبان، یادداشتها یا وظایف را همگامسازی کنند. بهعلاوه، در این نسخه همگامسازی خودکار غیر فعال شده است.
قابلیتهای کلیدی:
اگر عضو یک گروه همکاری هستید، نرمافزار G Suite Sync را بهعنوان یک ابزار ابری با بهرهوری بالا، پیشنهاد میکنیم. این نرمافزار شامل جیمیل، داکس، درایو و کلندر است. نسخهی تجاری این نرمافزار امکان تعامل با مایکروسافت اوتلوک و بهرهمندی از گزینههای امنیتی اضافه مانند تصدیق هویت دومرحلهای و ورود انفرادی به حساب کاربری را برای کاربر فراهم میکند.
نرمافزار جی سوییت سینک برای اوتلوک یک پل بین هر دو ابزار گوگل و مایکروسافت است. این نرمافزار قبلا برای مایکروسافت اوتلوک، گوگل اپ سینک نامیده میشد. یک مقایسهی دقیق دربارهی دو تقویم یادشده در صفحهی پشتیبانی گوگل وجود دارد که برای اطلاعات بیشتر میتوانید به آنمراجعه کنید.
ویژگیهای کلیدی:
سرویس Microsoft Flow برای رقابت با IFTTT طراحی شده است. در سرویس یادشده مشابه با IFTTT، کاربر میتواند جریان کاری خودکاری ایجاد کند که دو یا چند خدمت آنلاین را به همدیگر مرتبط میکند. در حال حاضر ۱۵۱ کانال ارتباطی (Connector) برای خدمات آنلاین مختلف در این سرویس وجود دارد و یکی از آنها پلی بین تقویم گوگل و تقویم اوتلوک است. تقویم اوتلوک در کانال ارتباطی Outlook.com قرار دارد.
کاربران میتوانند از کانال ارتباطی تقویم گوگل با اوتلوک برای همگامسازی بین این دو ابزار بهره ببرند. همچنین میتوان با استفاده از کانال ارتباطی تقویم Outlook.com به تقویم گوگل، رونوشتی از یک رویداد ایجادشده در تقویم اوتلوک را به تقویم گوگل منتقل کرد. ارتباط ابری از خدمات مایکروسافت فلو یک راهکار ساده برای همگامسازی تقویمها در تمامی پلتفرمها است. کاربران همچنین میتوانند از نرمافزار اندروید این سرویس هم بهره ببرند.
بهرهمندی از این روش نیازمند ایجاد تغییر در عادات تقویمی کاربران است؛ اما درعینحال، سادهترین راهکاری است که میتوان در حین سفر از آن استفاده کرد. مشابه با بیشتر ابزارها و نرمافزارهای فناورانهی این روزها، راهکار پیشنهادی در ۲۴ ساعت شبانهروز و هفت روز هفته در اختیار دارندگان گوشی هوشمند قرار دارد. این دست از کاربران میتوانند یکی از سه راهکار ذیل را برای همگامسازی انتخاب کنند.
هر دو سرویس مایکروسافت اوتلوک و گوگل کلندر دارای نرمافزار اختصاصی برای سیستمعاملهایاندروید و iOS هستند.
نصب نرمافزار هردو سرویس آسان است. بهعلاوه، با استفاده از اعلانهای بهموقع و برنامهریزی هوشمندانه، کاربران قادر به پیکربندی هردو تقویم برای رویدادهای خاص خواهد بود.
شرکت مایکروسافت اخیرا از پشتیبانی از تقویم به اشتراک گذاشتهشده برای کلاینت اوتلوک خود رونمایی کرد. هماکنون مخاطبان شما میتوانند به سالنامههای خاص اوتلوک دسترسی داشته باشند.
دانلود مایکروسافت اوتلوک: اندروید | iOS
دانلود گوگل کلندر: اندروید | iOS
نرمافزار Calendar در گوشی آیفون و تبلت آیپد میتواند با گوگل کلندر و تقویم اوتلوک ترکیب شود و برای کاربر قابل مشاهده باشد. برای این منظور باید به مسیر Settings → Mail → Accounts → Add Account مراجعه و سرویس Google و Outlook.com را انتخاب کنید.
سپس باید با حساب کاربری خود وارد هردو سرویس آنلاین شوید تا اجازهی همگامسازی صادر شود. هرگونه رویداد افزودهشده به هر کدام از تقویمها، در نرمافزار کلندر آیفون شما قابل مشاهده خواهد بود.
آیا شما یا اطرافیانتان هنوز از بینگ استفاده میکنید؟ به احتمال زیاد پاسختان به این سؤال منفی است؛ اما به نظر میرسد طبق گزارش آماری مایکروسافت، هنوز هم کاربرانی وجود دارند که از موتور جستجوی این شرکت استفاده میکنند.
بینگ از سال ۲۰۰۹ در دسترس کاربران قرار گرفته است. در مدتزمان ۸ سال، پیشرفتهای بسیاری در این محصول مایکروسافت شاهد بودیم؛ ولی بینگ باز هم موفق نشد از زیر سایهی گوگل بیرون آید و همچنان بهعنوان یک مهرهی کوچک در دنیای موتورهای جستجو شناخته میشود.
تیم تبلیغاتی بینگ در جریان وبکست مایکروسافت با موضوع ویژگیهای این موتور، از فرصت استفاده کرده و برخی جزئیات آماری را از طریق توییتر به اشتراک گذاشته است. باید بگوییم خواندن این توییتها تنها جنبهی تبلیغاتی ندارد و به نکات جالبی اشاره میکند.
اولین توییت، به سهم بینگ در بازار ایالات متحده تعلق دارد. طبق ادعای مایکروسافت، موتور جستجوی ردموندیها در آمریکا حدود ۳۳ درصد از سهم این عرصه را در اختیار دارد. این مقدار در سایر کشورها مانند تایوان به ۲۶، انگلستان به ۲۳، هنگکنگ به ۲۰، فرانسه به ۱۹، نروژ به ۱۸ و کانادا به ۱۶ درصد میرسد. این اعداد و ارقام شاید چندان چشمگیر به نظر نرسند؛ اما برای بینگ بسیار قابل توجه هستند.
مایکروسافت در توییت دوم خود، اطلاعات بیشتر و عمیقتری در اختیار قرار میدهد که شامل سهم بینگ در سایر کشورها نیز میشود. طبق اطلاعات آمده در این توییت، موتور جستوجوی بینگ در هر ماه شاهد انجام ۱۲ میلیارد جستجو است. این مقدار برای سرویسی که توجه چندانی به آن در دنیای فناوری وجود ندارد، بسیار تأثیرگذار به نظر میرسد.
در حال حاضر میتوان گفت مایکروسافت هنوز هم به موتور جستجوی خود ایمان دارد و میخواهد به کاربران نشان دهد که بینگ هنوز زنده است. به همین دلیل کمپینی با نام «بینگ بزرگتر از آن است فکر میکنید» به راه انداخته است و قصد دارد وجود این سرویس را دوباره به کاربران یادآوری کند.
گوگل مپس (Google Maps) یک سرویس نقشهیابی مبتنیبر وب است که شرکت گوگل آن را توسعه میدهد. نقشهی گوگل دارای قابلیتهای فراوانی در زمینهی نقشهیابی کرهی زمین و حتی کرهی ماه و مریخ است. از قابلیتهای مهم این سرویس میتوان به نقشهی ماهوارهای، نقشهی خیابان، نمای ۳۶۰ درجهای پانوراما از خیابانها (Street View)، نمایش شرایط ترافیکی بلادرنگ (Google Traffic)، برنامهریزی مسیر حرکت برای مسافرت با پای پیاده، اتومبیل، دوچرخه (در نسخهی بتا) یا وسایل حمل و نقل عمومی اشاره کرد.
لارس و جانس ایلستروپ راسموسِن، دو برادر دانمارکی، در شرکت Two Technologies برای اولین بار و با استفاده از زبان برنامهنویسی ++C شروع به طراحی و توسعهی نرمافزار دسکتاپ گوگل مپ کردند. در اکتبر سال ۲۰۰۴، کمپانی گوگل این شرکت را تصاحب کرد و محصول نرمافزاری آن را به یک نرمافزار تحت وب تبدیل کرد. پس از مالکیت یک شرکت تصویرسازی دادههای جغرافیایی تحت عنوان Keyhole که با سرمایهگذاری جنجالی سیا ساخته شده بود و یک شرکت تحلیلگر ترافیک بلادرنگ به نام ZipDash، سرویس نقشهی گوگل بهطور رسمی در فوریهی سال ۲۰۰۵ منتشر شد. مجموعهی نرمافزاری Earth Viewer شرکت کیهول با نرمافزار Google Earth ادغام شد و سایر محصولات آنها به سرویس نقشهی گوگل افزوده شد.
رابط کاربری نرمافزار نهایی که مصرفکننده با آن در ارتباط است (Front End) با استفاده از جاوا اسکریپت، ایکساِماِل و آژاکس (Ajax) توسعه داده شده است. شرکت گوگل API نقشهی خود را در اختیار علاقهمندان قرار داده است تا بتوان آن را به وبسایتهای شخص سوم هم اضافه کرد. به علاوه، نقشهی گوگل یک قابلیت موقعیتیابی در کشورهای مختلف سراسر جهان برای کسب و کارهای شهری و دیگر سازمانها ارائه میدهد. قبلا ابزار نقشهساز گوگل امکان گسترش و بهروزرسانی سرویس نقشه را در سراسر جهان برای کاربران فراهم میکرد؛ اما ابزار یادشده در ماه مارس سال ۲۰۱۷ برای همیشه از دسترس کاربران خارج شد. با این حال مشارکت منابع انسانی در گوگل مپ پایان نخواهد یافت؛ زیرا به اعلام شرکت گوگل، چنین ویژگیهایی به نرمافزار راهنمای محلی (Local Guides) گوگل منتقل خواهند شد.
نمای ماهوارهای (Satellite view) نقشهی گوگل یک نمای بالا به پایین و مشابه دید چشمان یک پرنده است. در نمای ماهوارهای بیشتر تصویرسازیهای با رزولوشن بالا از شهرها، عکاسی هوایی ثبتشده به وسیلهی هواپیمای سریعالسیری است که در ارتفاع ۸۰۰ تا ۱۵۰۰ فوت (۲۴۰ تا ۴۶۰ متر) گرفته شده؛ اما برای ثبت سایر تصاویر از ماهوارههای هوایی بهره گرفته شده است. اکثر تصاویر ماهوارهای موجود در کمتر از سه سال گذشته به ثبت رسیده و بهطور منظم بهروزرسانی میشود. به دلیل استفادهی نقشهی گوگل از یک نظام تصویری استوانهای نوع نزدیک که مرکز آن خط استوا است، امکان نمایش دقیق محیط اطراف قطبها وجود ندارد.
نسخهی بازطراحی شدهی جاری نرمافزار دسکتاپ نقشهی گوگل در سال ۲۰۱۳ در کنار نسخهی کلاسیک که قبل از آن وجود داشت، در دسترس قرار گرفت. نسخهی موبایل نقشهی گوگل در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۸ منتشر شد که دارای قابلیت ناوبری قدم به قدم مبتنی بر GPS است. در ماه آگوست سال ۲۰۱۳، نرمافزار نقشهی گوگل بهعنوان محبوبترین نرمافزار موبایل معرفی شد که بیش از ۵۴ درصد از دارندگان گوشی هوشمند در سراسر جهان حداقل یک مرتبه از آن استفاده میکنند. در سال ۲۰۱۲ شرکت گوگل گزارش داد که بیش از ۷۱۰۰ کارمند و پیمانکار بهطور مستقیم در فرآیند نقشهبرداری گوگل مشغول به کار هستند.
طبق گزارشات آماری منتشرشده در سال ۲۰۱۴، ماهانه بیش از یک میلیارد کاربر به سرویس نقشهی گوگل مراجعه میکنند که معادل با ۴۱ درصد از کاربران اینترنت جهانی است. به علاوه، حدود ۱ میلیون وبسایت شخص سوم هم از API نقشهی گوگل در سایتهای خود بهره میبرند.
به گزارش مرکز ملی فضای مجازی کشور، از ۱۰ سرویس مبتنی بر نقشهی گوگل، کاربران ایرانی به ۸۰ درصد از آنها دسترسی دارند.
سرویس نقشهی گوگل یک قابلیت برنامهریزی مسیری تحت عنوان «Get Directions» فراهم کرده است. بسته به منطقهی جاری، ۴ حالت حمل و نقل و مسیریابی برای کاربران در دسترس است که شامل حالت رانندگی (Driving)، حمل و نقل عمومی (Public Transit)، پیادهروی (Walking)، دوچرخهسواری (Bicycling) میشود. متأسفانه حالت دوچرخهسواری برای کاربران کشور ایران در دسترس نیست. ترکیب شدن ۴ حالت یادشده با نمای خیابانی (Street View) گوگل، سبب میشود که بتوان پارکینگها، مسیرهای گردش و خیابانهای یک طرفه را قبل از مسافرت مشاهده کرد و با آنها آشنا شد.
مشابه بیشتر نرمافزارهای تحت وب گوگل، نقشهی گوگل در سطح گستردهای از جاوا اسکریپت استفاده میکند. هنگامی که کاربر اقدام به گرفتن و کشیدن بخشی از نقشه میکند، شبکههای مربع شکل از سرور دریافت و وارد صفحه میشوند. همچنین زمانی که کاربر برای یک کسب و کار جستجو میکند، نتایج برای قرار گرفتن در پنل کناری و نقشه، بدون بارگذاری دوبارهی صفحه، در پسزمینه دانلود میشوند. مکانها بهصورت پویا با قرار دادن یک سنجاق قرمزرنگ در سطح بالایی تصاویر نقشه که از چندین تصویر PNG شفاف جزئی تشکیل شده است، ترسیم میشوند. یک IFrame مخفی با تابع قالب بهمنظور حفظ تاریخچهی مرورگر در آن به کار گرفته شده است. Iframe یکی از عناصر HTML است. وبسایت گوگل مپ همچنین به دلایل مربوط به عملکرد سرویس، به جای XML از فرمت فایل با استاندارد باز موسوم به JSON برای انتقال داده بهره میبرد. دو تکنیک یادشده زیر چتر گستردهی آژاکس قرار میگیرند. نتیجهی چنین فنونی، نقشهی کاشیشده نامیده میشود و در پروژههایی مانند OpenLayers که یک کتابخانهی جاوا اسکریپت منبع باز برای نمایش دادههای نقشه در مرورگر است، به کار گرفته میشود. در اکتبر سال ۲۰۱۱، شرکت گوگل از API جاوا اسکریپت MapsGL بهمنظور رندر گرافیکهای سهبعدی که نسخهی WebGL نقشه با رندر بهتر و حرکات نرمتر بود، رونمایی کرد.
نقشههای داخلی گوگل برای نمایش نقشهی کف از فرمتهای فایل JPG ،PNG ،PDF ،BMP و GIF استفاده میکنند.
در اکتبر سال ۲۰۰۵ شرکت گوگل از نرمافزار جاوا گوگل مپس برای موبایل و بهمنظور اجرا شدن در همهی گوشیها یا دستگاههای قابل حمل مبتنیبر جاوا پردهبرداری کرد. بسیاری از ویژگیهای مبتنی بر وب نقشهی گوگل، در نسخهی جاوای آن هم برای کاربران در دسترس بود.
در روز چهارم نوامبر سال ۲۰۰۹، نرمافزار ناوبری نقشهی گوگل با عنوان «Google Maps Navigation» در تقارن با سیستم عامل اندروید ۲.۰ (Eclair) گوگل در گوشی هوشمند موتورولا دروید با قابلیتهایی مانند دستورات صوتی، گزارش ترافیک و پشتیبانی از استریت ویو منتشر شد. انتشار اولیهی نرمافزار محدود به ایالات متحده بود اما در تاریخ ۲۰ آوریل ۲۰۱۰ در کشور انگلیس و در تاریخ ۹ ژوئن ۲۰۱۰ در بخشهای عمدهای از اروپای غربی در دسترس عموم قرار گرفت.
در ژوئن سال ۲۰۱۲، شرکت اپل نرمافزار نقشهی اختصاصی خود را برای جایگزینی با نقشهی گوگل همراه با سیستم عامل iOS 6 منتشر کرد. با این حال شرکت گوگل در ۱۳ دسامبر سال ۲۰۱۲ از در دسترس بودن نرمافزار گوگل مپس در فروشگاه نرمافزاری اپل که در ابتدا برای گوشی آیفون منتشر شده بود، خبر داد. تنها پس از گذشت چند ساعت از انتشار نسخهی iOS نقشهی گوگل، این اپ جزو برترین نرمافزارهای رایگان اپ استور شرکت اپل شد. در ۶ دسامبر ۲۰۱۲ اعلام شد که دارندگان نسل هشتم کنسول بازی ویدیویی نینتندو Wii U هم میتوانند بهطور مستقیم به نرمافزار نقشهی گوگل دسترسی داشته باشند. هماکنون نسخهی اندروید اپلیکیشن نقشهی گوگل بیش از یک میلیارد بار دانلود و نصب شده است.
خبر انتشار سرویس نقشهی گوگل برای اولین بار در وبلاگ رسمی گوگل اعلام شد. این سرویس ابتدا برای کاربران مرورگر اینترنت اکسپلورر و موزیلا در دسترس بود که بعدا در ۲۵ فوریهی سال ۲۰۰۵ برای کاربران مرورگر سافاری و اپرا هم قابل دسترس شد. اما پس از مدتی مرورگر اپرا دوباره از فهرست پشتیبانی نقشهی گوگل خارج شد.
شرکت گوگل در این سال با استفاده از گوگل مپس اقدام به ایجاد قابلیتی به نام Google Ride Finder کرد که برای یافتن اتومبیلهای دارای جیپیاس و برقراری ارتباط بین آنها کاربرد داشت. گوگل در ژوئن ۲۰۰۵ اقدام به انتشار API نقشهی گوگل کرد. سرویس نقشهی گوگل و خدمات محلی شامل نقشههای جادهای آن در جولای این سال برای ژاپنیها در دسترس قرار گرفت. یکی از تغییرات مهم صورت گرفته در نقشهی گوگل، افزوده شدن نمای هیبرید در ۲۲ جولای بود. همراه با این تغییر، دادههای تصویر ماهوارهای از پردهی چهارگوش به نقشهی برجسته تبدیل میشدند که باعث تحریف کمتر تصاویر مربوط به عرضهای جغرافیایی با شرایط اقلیمی معتدل میشود. در همین ماه به مناسبت سی و ششمین سالگرد برنامهی فضایی آپولو، سرویس گوگل مون (Google Moon) بهمنظور مشاهدهی سطح ماه منتشر شد. در ماه سپتامبر، پس از طوفان کاترینا، گوگل مپس بهسرعت تصاویر ماهوارهای خود را از شهر نیواورلئان بهروزرسانی کرد تا کاربران قادر به مشاهدهی میزان گستردگی آسیبهای حاصل از طوفان در بخشهای مختلف این شهر باشند.
از ژانویه سال ۲۰۰۶، نقشههای خیابانی به سرویس نقشهی گوگل برای کشورهای ایالات متحده، پورتوریکو، کانادا، بریتانیا، ژاپن و شهرهای معینی در جمهوری ایرلند افزوده شد. در ۲۳ ژانویه، نقشهی گوگل برای استفاده از پایگاه دادهی Google Earth، بهروزرسانی شد. در ماه مارس شرکت گوگل سرویس مشابه گوگل مون را تحت عنوان گوگل مارس (Google Mars) برای دسترسی به نقشهها و تصاویر ماهوارهای کرهی مریخ منتشر کرد. در ماه آوریل سرویس Google Local با وبسایت اصلی نقشهی گوگل ادغام شد. در ماه ژوئن این سال هم نسخهی تجاری سرویس گوگل مپس برای کاربران حقوقی منتشر شد. این نسخه بهعنوان یک سرویس تجاری دارای ویژگی اینترانت و بدون تبلیغات بود. در این ماه همچنین مدلهای ساختمانی سهبعدی دارای بافت به سرویس Google Earth افزوده شد.
در ۱۹ دسامبر شرکت گوگل قابلیتی به نقشهی خود اضافه کرد که امکان افزودن چندین مقصد به مسیریابی در حالت رانندگی را برای کاربر فراهم میکرد. از ماه فوریه هم ایستگاههای مترو در نمای نقشه (Map view) برای بخشهایی از شهر نیویورک، واشنگتن، لندن، سانفرانسیسکو و برخی ازدیگر شهرها قابل مشاهده شدند.
در ۲۸ فوریه، سرویس اطلاعاتی ترافیک گوگل (Google Traffic) رسما راهاندازی شد تا بهطور خودکار شرایط جریان ترافیکی را بهصورت بلادرنگ در نقشهی ۳۰ شهر بزرگ ایالات متحده به نمایش بگذارد. در روز ۱۸ می، شرکت گوگل قابلیتهای جستجوی محلهای را به نقشه اضافه کرد. در روز ۲۹ همین ماه شرکت گوگل سرویس استریت ویو را که نمای ۳۶۰ درجهی زمینی از خیابانهای شهرهای بزرگ ایالات متحدهی آمریکا را به نمایش میگذاشت، منتشر کرد. روز ۲۸ ماه ژوئن، مسیرهای قابل جابهجایی حالت رانندگی معرفی شد. در سیزدهم ماه سپتامبر ۵۴ کشور جدید در آمریکای لاتین و آسیا به سرویس نقشهی گوگل افزوده شد.
سوم اکتبر همان سال سرویس گوگل ترانزیت (Google Transit) برای ایجاد مسیرهای حمل و نقل عمومی با نقشهی گوگل یکپارچه شد. ۲۷ نوامبر با انتشار نمای عوارض زمینی (Terrain)، امکان مشاهدهی ویژگیهای توپوگرافی اساسی زمین برای کاربران فراهم شد. در این سال، دکمهی مربوط به نمای هیبرید حذف و گزینهای برای جابهجایی بین نمای هیبرید و ماهوارهای به زیر دکمهی ماهواره (Satellite) افزوده شد.
در ۱۸ مارس شرکت گوگل به کاربران اجازه داد به ویرایش فهرستهای کسب و کار بپردازند و مکانهای جدید را به نقشه اضافه کنند. در روز دوم ماه آوریل، خطوط منحنی به حالت نمایش عوارض زمینی افزوده شد. در همین ماه یک دکمه برای نمایش مکانهای ذخیرهشدهی اخیر به بخش سمت راست جعبهی جستجو اضافه شد. در ۲۲ جولای مسیرهای پیادهروی هم وارد نقشهی گوگل شد. پس از گسترش یافتن استریت ویو برای کشور ژاپن و استرالیا در ۴ آگوست، روز بعد رابط کاربری نقشهی گوگل به کلی بازطراحی شد.
در ۱۱ نوامبر سرویس استریت ویو برای کشورهای اسپانیا، ایتالیا و فرانسه در دسترس قرار گرفت. در ۱۴ نوامبر رابط کاربری جدیدی برای استریت ویو رونمایی شد. در ۹ دسامبر این سال هم پوشش دوبرابر سرویس یادشده معرفی شد.
در ۱۹ مارس سال ۲۰۰۹، سرویس استریت ویو برای کشورهای انگلیس و هلند منتشر شد. در ماه می هم شرکت گوگل از لوگوی جدید گوگل مپس پرده برداشت. اوایل همین ماه، شرکت Tele Atlas بهعنوان تأمینکننده اصلی دادههای فضایی جغرافیایی در نسخهی آمریکایی نقشهی گوگل جایگزین شرکت قبلی شد. در اواخر ماه می، طراحی مسیرهای راه آهن بهروز شد و خطوط بیشتری در رابط کاربری نقشه قابل مشاهده بود.
روز یازدهم ماه فوریه، آزمایشگاه نقشهی گوگل به این سرویس اضافه شد. ۱۱ مارس سرویس استریت ویو برای کاربران هنگ کنگ و ماکائو منتشر شد. ۲۵ می، مسیرهای حمل و نقل عمومی کشور دانمارک به نقشهی گوگل افزوده و با Rejseplanen.dk ادغام شد. از دسامبر این سال، مرورگرهای اینترنت اکسپلورر ۷.۰، فایرفاکس ۳.۶، سافاری ۳.۱ و گوگل کروم از نقشهی گوگل بهطور کامل پشتیبانی کردند.
۸ آوریل سال ۲۰۱۱، شرکت گوگل از نسخهی محدود و پولی API خود برای وبسایتهای تجاری رونمایی کرد.
روز ۳۰ می ۲۰۱۲ سرویس Google Places با Google+ Local جایگزین شد که اکنون بهطور مستقیم با سرویس گوگل پلاس ادغام شده است و امکان پست مستقیم تصاویر و بررسی مکانها را در صفحهی این سرویس فراهم میکند.
در ماه ژوئن، گوگل نقشهبرداری از رودخانهها و کانالهای کشور انگلیس را با همکاری دو شرکت Canal و River Trust آغاز کرد. ۱۱ اکتبر همین سال شرکت گوگل برای بهروزرسانی ۴۰۲ هزار کیلومتر از جادههای آمریکا اقدام کرد.
نقشهی گوگل در روز ۲۹ ژانویه نقشهی کرهی شمالی به گوگل مپ افزوده شد. ۲۷ مارس، گوگل سرویس Google Maps Engine Lite که نسخهی سادهتر محصول تجاری Maps Engine است، منتشر کرد. این ابزار سرانجام جایگزین قابلیت ایجاد نقشهی شخصی My Maps شد.
۲۳ آوریل سرویس استریت ویو برای کشور مجارستان و لسوتو آفریقا منتشر شد و پوشش تصاویر نقشهی ۳۶۰ درجهی آن برای ۵۰ کشور گسترش یافت. در همین بازهی زمانی، گوگل بزرگترین بهروزرسانی استریت ویو را با تصاویر بیش از ۵۶۰ هزار کیلومتر از جادههای ۱۴ کشور تکمیل کرد. نقشهی گوگل در سوم ماه می، کشور فلسطین را به رسمیت شناخت و دیگر آن را به سمت سرزمینهای کرانه باختری هدایت نکرد.
در سال ۲۰۱۳، نسخهی جدید نقشهی گوگل قادر به ایجاد یک نقشهی سفارشی و اختصاصی مطابق با رفتار هر کاربر شد. بهطوری که نتایج نقشهی گوگل مطابق با اطلاعات واردشدهی کاربر نشان داده میشود و قادر به ارائهی اطلاعات محلی مانند پیشنهاد یک رستوران است. نسخهی جدید نقشهی گوگل به سرویس گوگل پلاس نزدیکتر شده و شرکتهای محلی بر اساس شبکهی گوگل پلاس هر کاربر نشان داده میشود. در این سال، نحوهی نمایش تبلیغات در نقشهی گوگل بازطراحی شد و بخشهای کوچکی از تبلیغات بهطور مستقیم در کنار نام تجاری روی نقشه قرار گرفت.
در ماه آگوست، شرکت گوگل لایهی ویکیپدیا را از نقشهی خود حذف کرد. این لایه شامل لینکهایی بود که کاربر را به محتوای موجود در ویکیپدیا که در رابطه با مکانهای نشان داده شده در نقشه بود، منتقل میکرد.
۲۱ فوریه سال ۲۰۱۴ شرکت گوگل از رابط کاربری جدید نقشهی خود پرده برداشت؛ اما از ماه دسامبر دیگر رابط کاربری پیشفرض برای گوگل مپس نیست. روز ۱۲ آوریل، نقشهی گوگل برای بازتاب بحران کریمه بهروز شد. کریمه در روسیه بهعنوان جمهوری کریمه و در اوکراین با نام جمهوری خودمختار کریمه نشان داده شد.
از ۲۹ آوریل، کاربران نسخهی کلاسیک نقشهی گوگل به نسخهی جدید آن منتقل شدند تا گزینهی Revert از رابط کاربری آن حذف شود. حتی آدرسهای اینترنتی قدیمی هم کاربران را به نقشهی جدید گوگل هدایت میکردند تا استفاده از نسخهی کلاسیک آن غیر ممکن باشد.
در ۲۷ ژوئن شرکت گوگل تصاویر جدید ماهوارهای بهدستآمده از لندست ۸ را منتشر کرد که شامل بیش از ۷۰۰ تریلیون پیکسل از دادههای جدید میشود.
در ششم فوریه سال جاری، نسخهی اندروید نقشهی گوگل با یک رابط کاربری جدید که شامل بهبودهایی در زمانهای حمل و نقل عمومی، دادههای ترافیکی، مکانهای محلی و قابلیتهای پیشنهادی جدید بود، بهروزرسانی شد.
نقشهی گوگل و قابلیتهای آن را چگونه ارزیابی میکنید؟ خواستار آموزش چه قابلیتها و بخشهای مختلف گوگل مپس هستید؟ با اشتراک گذاری نظرات و سؤالات خود در زومیت، میتوانید در تکمیل شدن بخشهای آتی سری مقالههای «آموزش جامع Google Maps» ما را همراهی کنید.
وبلاگ های شخصی
شبکه های وبلاگ نویسی
شبکه های اجتماعی
دانشگاه ها و مدارس
سایت های تجاری
برای نصب و طراحی سایت وردپرس شما احتیاج به یک میزبان مناسب دارید.
حتما بخوانید: شفا سئو سایت وردپرس با پلاگین شبکه های اجتماعی
شرایط عمومی یک میزبان مناسب برای وردپرس به این شرح است:
سرور با سیستم عامل Linux
سرویس دهنده ی وب Apache
PHP نسخه ۵+
MySQL نسخه ۴+
برخی آمارهای جالب وردپرس:
از ۱۰۰ بلاگ برتری که در سایت Technorati آمده است، نزدیک به ۵۰ درصد آنها با سیستم مدیریت محتوای ودرپرس مدیریت می شوند.
۷۴٫۶ میلیون سایت ها در سراسر دنیا با سیستم مدیریت محتوای وردپرس می باشند.
کلید کلمه های پیوسته با وردپرس امتیازی کم و بیش به ۳۷ میلیون جستجو در هر ماه را دارا هستند.
۴۰ نسخه ترجمه وردپرس به زبان های گوناگون موجود است.
۲۲ درصد از حوزه هایی که در ایالات متحده پسین به ثبت واصله اند همگی با وردپرس شغل می کنند.
سایت WordPress.com با بازدید ۱۲۶ میلیون در ماه از سایت آمازون که بازدیدی برابر ۹۶ میلیون در ماه دارد گوی پیشی را ربوده است.
کارمندان سایت WordPress.com فقط ۲۲۹ نفر هستند.
هر ثانیه ۶ پست جدید در WordPress.com منتشر می شود.
دیتابیس افزونه های WordPress.org رکورد ۲۹ هزار افزونه را زده که هم الان می توان گفت کم و بیش هر یک ساعت یک افزونه اضافه می شود. رویهمرفته تعداد دانلود این افزونه ها به ۲۸۶ هزار مرتبه رسیده است.
۹۸ نسخه وردپرس به روز وجود دارد.
بستر WordPress.org که بر روی هاست ها قابل نصب می باشد تا ماه جولای سال ۲۰۱۳، ۴۶ میلیون مرتبه دانلود شده است. که کم و بیش از سال ۲۰۱۳ هر روز ۱۰۰ مرتبه دانلود شده است
وردپرس بیشتر برای وبسایت های تجاری محبوبیت دارد.
از بین ۱۹ هزار افزونه مجانی موجود برای دانلود، اکیسمت بیشترین دانلود را به خویش گزین کردن داده است. علت اصلی این جستار هم خوانی این افزونه با نسخه های وردپرس است که بصورت اتوماتیک نصب می شود.