زندگی کوتاهتر از آن است که بخواهید ثانیهای از آن را به حسرت بگذرانید با اینحال حسرت و پشیمانی دومین احساس منفی رایجی است که اغلب هر روز آن را احساس میکنید. انسان همان زمانی که مفهوم «ای کاش» را میشناسد احساس پشیمانی را تجربه میکند.
اغلب ما به جای استفاده از آنچه در اختیار داریم در آنچه گذشته و از دست رفته غوطه میخوریم. روانشناسان بر این باورند که آنقدرها هم بد نیست اگر هر از چند گاهی به این فکر کنید که چه میشد اگر کارها جور دیگری پیش میرفت. اما چیزی که مهم است پیآمد این افکار است.
زندگی در جریان است و چه مطابق میل ما باشد و چه خلاف خواسته ما میگذرد. در بررسی آنچه گذشته است شما انتخاب میکنید. انتخاب شما هرچه باشد در آن مسیر قدم میگذارید.
اگر بپذیرید اشتباه را میتوان جبران کرد البته اگر قابل جبران باشد. ما فراموش میکنیم که اگرچه اشتباهی رخ داده است اما ما فرصت جبران آن را در اختیار داریم. درک این مساله اولین قدم برای رشد و پیشرفت است.