تلاش و اشتیاق برای رسیدن به رستگاری فردی پایه و اساس بسیاری از مذاهب جهان به شمار می رود. ما انسان ها ذاتاً مرتکب خطا می شویم، که باعث می شود احساس شرم، تقصیر، اضطراب و ناراحتی به ما دست دهد. حس رهایی و جبران اشتباهاتمان برابر است با آزادی از آن تقصیر و ترس؛ شروعی تازه و امکان خوشحال بودن. در جوامع مذهبی، شروع تازه ممکن است نیازمند نوعی عمل فداکاری، مجازات یا سرسپردگی مجدد باشد.

در روانشناسی جوامع مدرن نیز رستگاری فردی در بحث سلامت عاطفی از اهمیت بسیاری برخوردار است، و لازمه اش این است که قادر باشید خودتان را به خاطر اشتباهاتتان ببخشید. کاری انجام می دهید (مثلاً زیر قولی می زنید که به دوست خود داده بودید) که احساس بدی در مورد آن دارید.

این حادثه شما را به شدت اذیت می کند. به قدری خودتان را سرزنش می کنید که شاید باعث شود حتی ارزش خود به عنوان انسانی «خوب» را نیز زیر سؤال ببرید. استرس شما زیاد می شود، عزت نفس تان لطمه می بیند و برایتان دشوار می شود که از زندگی روزانه لذت ببرید.

منبع