اگرچه استرس و اضطراب، بدن را در شرایط نامطلوبی قرار می‌دهد اما این واکنش همیشه و در هر شرایطی بد نیست.
داشتن "استرس خوب" باعث هوشیاری فرد شده و به طور مثال موجب می‌شود فرد هنگام عبور از خیابان دقت بیشتری داشته باشد. در واقع وجود این نوع از استرس بدن را وارد وضعیت "خودمحافظتی" می‌کند.
با این حال زمانی که استرس مزمن شده و به شکل استرس بد ظاهر شود، فرد را دچار استیصال می‌کند و می‌تواند بر سلامت کل بدن تاثیر سوء بگذارد. همچنین بدن به لحاظ جسمی و اتوماتیک به آن واکنش نشان می‌دهد و همچون یک عامل تهدید کننده با آن برخورد می‌کند.
زمانیکه بدن به طور پیوسته در وضعیت آماده باش و خودحفاظتی باشد، سیستم احساس خستگی کرده و روند افولی را در پیش می‌گیرد. سطح ایمنی کاهش پیدا کرده، بدن دچار التهاب می‌شود. در قدرت حافظه و تمرکز فرد و خواب مشکلاتی بوجود می‌آید. همچنین ممکن است تغییرات جسمی دیگری همچون گرفتگی ماهیچه‌ها، اضطراب و ترشح هورمون‌های استرس کورتیزول و آدرنالین ظاهر شود.
در بیشتر مواقع فرد در مقابل استرس احساس ضعف می‌کند اما تحقیقات نشان می‌دهد اقدامات بسیاری وجود دارد که می‌توان برای مقابله با استرس انجام داد. به گفته متخصصان راه حل مورد نظر فرار از احساسات منفی و دردناک نیست بلکه باید چگونگی واکنش ذهن و بدن را تغییر داد. بررسی‌ها حاکی از آن است که این مهارت‌ها مغز را آموزش می‌دهد تا از درد و احساس ناخوشایند جسمی و روانی دور شود.